جان مک کین هم مرد . میدانم این روزها ، با پخش ویدیویی که در آن مطهری مرد معترضی را نادان خطاب میکند ، دفاع کردن از وی چندان طرفدار ندارد. ولی به نظر من مک کین ، تا حدودی شبیه به مطهری بود. با خیلی از نظراتش میشد مخالفت کرد . ولی باید به عنوان انسانی که برای خودش اصولی دارد و اصطلاحا نون به نرخ روز خور نیست ، به وی احترام گذاشت .

مک کین ، مرد روزهای خاص

در روزهای بعد از مرگ مک کین، به طور خاص ویدیویی مربوط به دوران انتخابات 2008 در فضای مجازی بازنشر شده است. مک کین در جریان مبارزات انتخاباتی ، از اوباما در برابر زنی که اوباما را عرب و غیر امریکایی میخواند دفاع میکند . این ویدئو به نوعی سند اخلاق مدار بودن مک کین به شمار می رود. ولی به نظر برجسته ترین رفتار های سیاسی مک کین ، دفاع از گزارش کمیته سنا درباره استفاده غیر قانونی از شکنجه و بی ارزش بودن و غیر اخلاقی بودن آن ، و رای مخالف به حذف بیمه درمانی اوباماست . مک کین ، با این استدلال که جمهوری خواه ها جایگزین بهتری برای بیمه اوباما ارائه نکرده اند ، رو در روی هم حزبی هایش قرار گرفت . انگشت شستش را به نشانه رای منفی به سمت پایین گرفت ، و سپس بدون گفته حتی یک کلمه ،بر روی صندلیش نشست.

در ماجرای گزارش کمیته شکنجه سنا ، جان مک کین ، با اشاره به تجربه خود در زندان – در دوران جنگ با ویتنام – به نکته بسیار جالبی اشاره میکند:

بر اساس تجربیات شخصی ام میدانم که آزار زندانیان ، بیشتر اطلاعات بد به دست ما می دهد تا اطلاعات خوب. میدانم که قربانیان شکنجه به عمد اطلاعات نادرست خواهند داد ، اگر تصور کنند که شکنجه کنندگان آنرا باور می کنند. میدانم که زندانیان ، اگر گمان کنند که این کار ممکن است باعث توقف رنج و عذابشان شود حاضرند هر آنچه شکنجه گران میخواهند بشنوند به زبان بیاورند…..

مک کین برای من آدم قابل احترامی بود. جای خالی افرادی مانند وی در سیاست امریکا شدیدا احساس می شود